Klub

Osiągnięcia

AKTUALIZACJA 12 / 07 / 2022


ŁKS Łódź to jeden z najstarszych i najbardziej zasłużonych polskich klubów. Współtwórca ligi polskiej zajmuje w tabeli wszech czasów ekstraklasy wysokie szóste miejsce, a do jego największych piłkarskich sukcesów należą dwa tytuły mistrzowskie (zdobyte w 1958 i 1998 roku) oraz Puchar Polski wywalczony w 1957 roku.

Dwukrotnie najlepsi w kraju

Oba tytuły mistrzowskie piłkarze ŁKS-u zdobyli w sezonach zbiegających się z klubowym jubileuszem.

Po raz pierwszy ełkaesiacy okazali się najlepsi w Polsce w 1958 roku, a zatem na 50-lecie istnienia najstarszego łódzkiego klubu. Podopieczni trenera Władysława Króla zdobyli w dwudziestu dwóch meczach 32 punkty (o punkt więcej od Polonii Bytom i o pięć punktów więcej od Górnika Zabrze), na co złożyło się 13 zwycięstw, 6 remisów i 3 porażki (bilans bramkowy: 61:24).

Drugi tytuł mistrzowski zbiegł się z 90. rocznicą powstania klubu. W sezonie 1997/1998 w trzydziestu czterech spotkaniach ełkaesiacy zdobyli 66 punktów (19 zwycięstw, 9 remisów, 6 porażek), zdobyli 52 a sami stracili 23 gole. ŁKS wyprzedził wówczas w ligowej tabeli Polonię Warszawa (o 3 punkty) i Wisłę Kraków (o 6 punktów).

W 1954 roku łódzcy piłkarze zdobyli również wicemistrzostwo Polski (co ciekawe – jako beniaminek!), a ówczesny mistrz, czyli bytomska Polonia, okazał się lepszy jedynie dzięki korzystniejszemu bilansowi bramek. Drugie miejsce w lidze wywalczyli łodzianie również w sezonie 1992/93, ale po decyzji PZPN-u ŁKS został przesunięty na trzecie miejsce.

Na najniższym stopniu podium (nie wliczając w to wspomnianego sezonu 1992/93) ełkaesiacy stawali dwukrotnie – w 1922 roku (ex aquo z Cracovią) i w 1957 roku.

Mistrzostwo Polski mają na swoim koncie także juniorzy Łódzkiego Klubu Sportowego. Trzykrotnie (1962, 1983, 1999) sięgali po nie juniorzy starsi (U-19) i trzykrotnie (1987, 1994, 1999) juniorzy młodsi (U-17).

Puchar Polski

Łódzki Klub Sportowy to również zdobywca pucharu Polski, po który ełkaesiacy sięgnęli w 1957 roku. W drodze do finału łodzianie pokonali Wartę Poznań (3:1), Wybrzeże Gdańsk (2:0), po dogrywce Wisłę Kraków (2:1) a w półfinale Gwardię Warszawa (1:0).

W decydującym rozegranym 20 lipca 1957 roku spotkaniu na stadionie przy al. Unii 2, ŁKS pokonał Górnika Zabrze 2:1 po bramkach Stanisława Barana i Kazimierza Kowalca.

Ponownie w finale pucharu Polski ełkaesiacy zagrali w 1994 roku, eliminując po drodze Jagiellonkę Nieszawa (3:1), po dogrywce Motor Lublin (3:2), Szombierki Bytom (5:1 i 2:2),  a w półfinale GKS Katowice (0:0 i 1:0). W meczu finałowym rozegranym 18 lipca 1994 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie łodzianie ulegli Legii (2:0).

Warto dodać, że ŁKS dwukrotnie zagrał również w meczu o Super Puchar Polski. W 1994 roku ełkaesiacy przegrali z Legią (6:4), natomiast w 1998 roku ulegli Amice Wronki (1:0).

Szóste miejsce w tabeli wszech czasów

Łódzki Klub Sportowy zajmuje szóste miejsce w tabeli wszech czasów ekstraklasy.

Na ten wynik złożyło się aż 66 sezonów i 1756 meczów w elicie, w których łodzianie zdobyli 1785 punktów (604 zwycięstwa, 480 remisów, 672 porażki). W najwyższej klasie rozgrywkowej ŁKS zdobył 2263 bramek, a sam stracił ich 2429.

We wspomnianej tabeli wszech czasów ekstraklasy łodzian wyprzedzają jedynie Legia Warszawa, Wisła Kraków, Ruch Chorzów, Górnik Zabrze i Lech Poznań. ŁKS natomiast jest nadal lepszy m.in. od Widzewa Łódź, Pogoni Szczecin, Śląska Wrocław, Zagłębia Lubin, Cracovii, Polonii Warszawa czy Lechii Gdańsk.

Lata gry ŁKS-u w ekstraklasie ( do sezonu 2007/2008 zwanej pierwszą ligą): 1927–1938, 1948–1952, 1954–1968, 1971–2000, 2006–2009, 2011–2012 oraz 2019-2020.

W europejskich pucharach

ŁKS Łódź w europejskich pucharach startował trzykrotnie. Po raz pierwszy w 1959 roku, kiedy uległ niespodziewanie w 1/16 finału Pucharu Europy Mistrzów Klubowych luksemburskiemu Jeunesse Esch. Pierwszy mecz łodzianie przegrali 5:0, natomiast w rewanżu dzięki dwóm bramkom Henryka Szymborskiego zwyciężyli 2:1.

W 1994 roku w pierwszej rundzie Pucharu Zdobywców Pucharów ŁKS spotkał się ze słynnym FC Porto. Oba mecze wygrali Portugalczycy (2:0 w Porto i 1:0 w Łodzi).

Z kolei w 1998 roku w eliminacjach Ligi Mistrzów „Rycerze Wiosny” najpierw wyeliminowali azerbejdżański Kjapaz Gandża (4:1 w Łodzi po golach Tomasza Cebuli, dwóch Mirosława Trzeciaka i jednej Tomasza

Wieszczyckiego; 3:1 na wyjeździe po dwóch trafieniach Trzeciaka i jednym Wieszczyckiego), a następnie ulegli słynnemu Manchesterowi United, który sięgnął potem po Puchar Europy. Na Old Trafford ŁKS przegrał 2:0, a w Łodzi wywalczył bezbramkowy remis (łodzianie okazali się jedynym zespołem w tamtym pucharowym sezonie, któremu podopieczni sir Alexa Fergusona nie strzelili na wyjeździe gola).

W tym samym roku ŁKS rozegrał jeszcze dwa mecze w pucharze UEFA, a rywalem „Rycerzy Wiosny” było AS Monaco. W Łodzi wygrali goście 3:1 (pięknego gola dla ŁKS-u zdobył Piotr Matys), a w rewanżu padł bezbramkowy remis.

Łódzki Klub Sportowy czterokrotnie stratował również w rozgrywkach pucharu Intertoto.

W 1974 roku ełkaesiacy dwukrotnie pokonali Sturm Graz (1:0 i 4:3), przegrali i zremisowali z VSS Koszyce (1:3 i 1:1) oraz ulegli i podzielili się punktami z duńskim Freja Randers (0:5 i 1:1).

W 1982 roku ełkaesiacy w sześciu rozegranych meczach zwyciężyli raz (3:0 z FC Zurich). W rewanżu rozegranym na stadionie u podnóża Alp gospodarze wygrali 3:0, a ponadto ŁKS zdobył po jednym punkcie w starciach ze szwedzkim Osters Vaxjio (1:1 i 3:4) oraz Zbrojovką Brno (0:0 i 1:2).

W 1988 roku w ramach tych rozgrywek ŁKS rozegrał spotkania z Admirą Wiedeń (2:2 i porażka 2:6), 1FC Kaiserslautern (1:4 – w tym meczu zadebiutował i zdobył gola Tomasz Wieszczycki i 2:4) oraz FC Luzern (1:3 i 1:3).

W 1996 roku łodzianie zagrali w Intertoto po raz ostatni, zdobywając w czterech meczach jeden punkt (1:1 ze Spartakiem Warna, 0:3 z Kauczukiem Opawa, 0:3 z Kamazem Nabiereżnyje i 0:5 z TSV 1860 Monachium).

Najlepsi strzelcy, najwięcej meczów

Barwy Łódzkiego Klubu Sportowego reprezentowało wielu wybitnych napastników, ale po koronę króla strzelców ekstraklasy (dawnej pierwszej ligi) sięgnęło dwóch z nich – w 1958 roku Władysław Soporek (19 goli) i w 1997 roku Mirosław Trzeciak (18 goli).

Najwięcej goli dla ŁKS-u w jednym sezonie zdobył w 1931 roku Henryk Herbstreit (23 bramki), a najskuteczniejszym piłkarzem Łódzkiego Klubu Sportowego w rozgrywkach pierwszej ligi (dziś: ekstraklasy) jest Władysław Król (95 goli).

Na zapleczu ekstraklasy klasyfikację najlepszych strzelców wygrało w przeszłości też dwóch piłkarzy ŁKS-u – w 1953 roku Józef Kokott (20 goli) i w sezonie 1970/1971 Jerzy Sadek (15 goli). Co ciekawe ten ostatni okazywał się najskuteczniejszym piłkarzem ŁKS-u od rozgrywek 1962/63 do sezonu 1971/72, zdobywając (w I i II lidze) w sumie aż 102 bramki.

Najwięcej ligowych meczów w barwach ŁKS-u rozegrał Marek Chojnacki. Między 1978 a 1996 rokiem piłkarz ten wystąpił w aż 452 spotkaniach ekstraklasy (dawnej pierwszej ligi), co przez pewien czas było też rekordem ligi polskiej. Chojnacki nadal jest najlepszy wśród zawodników grających w jednym klubie, bowiem wszystkie te mecze rozegrał w biało-czerwono-białych barwach. Drugi na klubowej liście pod tym względem jest Witold Bendkowski (w ŁKS grał w latach: 1981-1989 i 1992-1999), który wystąpił w 376 meczach.

Laureaci plebiscytów

Piłkarze ŁKS-u zwyciężali również w prestiżowych plebiscytach. Tytuł „Piłkarza Roku” tygodnika „Piłka Nożna” w 1990 roku otrzymał Jacek Ziober, a w 1998 roku Mirosław Trzeciak.

Plebiscyt „Złote Buty” na najlepszego piłkarza sezonu redakcji „Sportu” wygrywali Robert Grzywocz (1958) oraz Henryk Szczepański (1960).

„Odkryciem Roku” w plebiscycie „Piłki Nożnej” zostawali: w 1973 roku Mirosław Bulzacki, w 1976 roku Stanisław Terlecki (wraz ze Zbigniewem Bońkiem) oraz w 1997 roku Tomasz Kłos.

Z kolei w rankingu „Złote Buty” łódzkiego „Expressu Ilustrowanego” zwyciężało kilku piłkarzy ŁKS-u, m.in.:

  • Andrzej Woźniak,
  • Tomasz Cebula,
  • Bogusław Wyparło
  • Zdzisław Leszczyński


Sponsorzy główni

Sponsorzy

Partner strategiczny

Partnerzy

Partnerzy

Partnerzy

Partnerzy

Partner techniczny

Partner medyczny