Złoci panowie pod siatką

Kolejny sukces w postaci srebrnego medalu mistrzostw świata męskiej reprezentacji Polski w siatkówce to świetny pretekst, żeby przypomnieć o sukcesach i krótkiej historii ełkaesiackiej sekcji w tej bardzo popularnej dyscyplinie sportu. Czy wiecie, że…

Nasze pierwsze boisko do siatkówki powstało już w 1924 roku, oczywiście przy stadionie ŁKS-u. Wówczas siatkarze nie grali jeszcze w hali, więc boisko znajdowało się na otwartym powietrzu, gra trwała 2 x 10 minut, a drużyny składały się z ośmiu zawodników ustawionych w trzech szeregach.

Nasi panowie pojawili się więc pod siatką w latach 20., w czym duży udział miał Czesław Rembowski, sprawujący wtedy opiekę nad tą drużyną. Sukcesy przyszły niebawem, już pod wodzą Klaudiusza Lityńskiego. Ełkaesiacka sekcja siatkówki mężczyzn dwukrotnie – w 1931 i 1932 roku – sięgnęła po mistrzostwo Polski.

Piłkarze pod siatką

Bardzo ważną częścią mistrzowskich drużyn siatkówki męskiej ŁKS-u byli… nasi piłkarze. W zasługach futbolistów w siatkarskich tytułach ŁKS-u nie było przed wojną nic dziwnego, bowiem wtedy koszykówkę, siatkówkę czy hazenę przedstawiciele najpopularniejszych dyscyplin – przede wszystkim piłkarze i lekkoatleci – uprawiali niejako przy okazji, traktując taką grę często jako pożyteczną formę tzw. treningu uzupełniającego.

W mistrzowskiej drużynie siatkarzy znalazł się więc m.in. Wacław Pegza. Jeden z liderów siatkarskich mistrzów Polski z 1932 roku, tylko w lidze rozegrał blisko 60 meczów jako piłkarz ŁKS-u, a reprezentował nasz klub także w koszykówce, piłce ręcznej i na lekkoatletycznych arenach. Co ciekawe, po wojnie był też trenerem piłkarzy ŁKS-u.

Kolejny siatkarz z mistrzowskiej drużyny, Alojzy Welnitz, też rozegrał w barwach piłkarskiego ŁKS-u blisko 60 ligowych meczów, ale w przeciwieństwie do kolegów-futbolistów, on chyba najbardziej lubił siatkówkę. Pod siatką sięgnął po aż cztery złote medale, w tym dwa właśnie z ŁKS-em. „Przegląd Sportowy” nazwał go „najlepszym siatkarzem w Polsce, niezrównanym w strzelaniu szczupaków, błyskawicznym w obronie”. To jeden z ełkaesiaków, którzy zostali zamordowani przez Sowietów w Katyniu wiosną 1940 roku.

Niewielu pamięta, że mistrzostwo Polski z siatkarzami ŁKS-u zdobył również Edward Ałaszewski, przed wojną piłkarz naszego klubu, a później jeden z najzdolniejszych karykaturzystów, autor m.in. słynnych karykatur „Rycerzy Wiosny”. Na siatkarskim boisku uważano go za jednego z najsprytniejszych. – „Nikt nie umie tak kiwnąć przeciwnika leciutkim przebiciem piłki” – pisała prasa.

Słowo o mistrzach

Oprócz wymienionych wyżej futbolistów-siatkarzy, słowo należy się także pozostałym zawodnikom tamtych drużyn. Roman Chłodziński, rutyniarz i kapitan drużyny, imponował równą formą przez całe rozgrywki. Paweł Linka był drugim po Welnitzu najlepszym zdaniem ówczesnych ekspertów zawodnikiem ŁKS-u pod siatką, do tego doskonałym technikiem i taktykiem. Najcięższą rękę posiadał Stefan Olczak – „armata drużyny”. Włodzimierz Pęski był najmłodszym członkiem drużyny, lepszym w ataku niż w obronie, za to za najskuteczniejszego właśnie w defensywie uważano Władysława Załęskiego. Wilhelma Krauze doceniano za duży talent, chociaż narzekano że bywa na boisku kapryśny.

Zapomniany organizator

Ogromny udział w siatkarskich sukcesach ełkaesiaków przed wojną miał Klaudiusz Lityński, który w latach 20. objął w ŁKS-ie kierownictwo nad podsekcją gier sportowych. Podsekcja zrzeszała drużynę siatkarzy, siatkarek, koszykarzy oraz hazeny ŁKS-u i wzbogaciła ełkaesiacki dorobek medalowy aż o sześć złotych krążków.

Warto dodać, że w latach 30. kierownikiem męskiej drużyny siatkówki był z kolei Kazimierz Wardęszkiewicz, bardzo znany przed wojną… sędzia piłkarski, a prywatnie wielki kibic ŁKS-u. W trakcie wojny trafił do obozu koncentracyjnego, z którego pisał w liście do brata: „Tęsknię bardzo za naszym boiskiem, za kibicami, chciałbym zobaczyć znów stadion na Alei Unii”. Niemcy zamordowali go w Auschwitz w czerwcu 1943 roku.

Siatkarscy mistrzowie Polski ŁKS z 1931 i 1932

Alojzy Welntiz, Paweł Linka, Wilhelm Krauze, Edward Ałaszewski, Roman Chłodziński, Stefan Olczak, Włodzimierz Pęski, Władysław Załęski, Wacław Pegza, Wacław Weigt, Zdzisław Gapiński. Trener i kierownik drużyny: Klaudiusz Lityński.